دانلود برترین رمان عاشقانه

پرنیان پاکنهاد

فصل تازه

حکایت نیست
باران نیست
تگرگی نیست
( هوا بس ناجوانمردانه طوفانی است )
و غوغایی درون شب ز چشمانم
همی گشتم ز دور شهر ایمانم
بیا باران بارانم
بیا من رعد برق آسای پنهانم
کنام شعر شیرانم
دماوندم
دمادم از تو می‌خوانم
خداوندِ جهانِ عشق پنهانم
مغیلانم
ز درد و ماتم و زاری دنیا خواندم و دستم گرفتی یار پنهانم
شبانگاهان ویرانم
صدایت می‌زنم در دل
صدایت می‌زنم در سر
کجایی ای شروع تازه‌ی قلبم
و مبهم باشد این دوری و رنجوری
تکاپو را ببین ای نازنین سرو بلند بالا
تو باشی آن گل شب‌بو
که شب تا سحر در خاطرم باشد
و من در خاطرت باشم
که آن خاطر ز خاطرخواهی‌ِ ما باشد انگاری
اگر بد بودم و طوفانی و رنجیده‌ای از من
ببخشا ای طلوع مهر پر معنا

#مهدی_زاد

ذکرِ شبانه

خدایِ این جهانُ و آن جهان
خدایِ کهکشانِ بی‌نشان
خدایِ سبزه‌ها، گل‌ها، تگرگ
خدایِ این زمین و آدمان هفت‌رنگ
سر بر سجده‌ی تو من فرود آوردم
دست بر طالب حقم بشنو این حرفم
که ترک‌ها خورده‌ است بر کف دستانش
که چه رودان جَسته است از بر چشمانش
چو کوهان دماوند گویم پدرم
دریای محبت را بنامم مادرم
گر روزی بخواهد برود خار به پایش
گر بجوشد چشمه‌ی چشمانش
من بخواهم که بداری همه‌ را از آنم
که داده‌ای دو فرشته از برایم
پس شکر بگویم ای خدایم مهربانم.

#مریم_ترکان

دفترِ خیالم

باز من و دفتر عاشقانه‌ی خیالم
باز من و چهره‌ی دلبر تو در ذهنم
رو به دریا باشم یاد چشمان تو افتم
در بیابان باشم سراب قامت تو را بینم
اینک این بنده‌ی مجنون در خیال است
گر خواهی می‌توانی همسفر خیالاتش شوی
نشسته بر ماسه و زمزمه‌ی شعر بر لبانم
نشسته بر خواب و در خیالم
تو را دیدم که در آبی و شنا می‌کنی
با این دل دلبری ها می‌کنی
می‌خندم به کردار مستانه ز عشق تو
می‌خندم و حس می‌کنم خوش اقبال ترینم
قه قه های من تا به فلک رسیده ست
زمزمه های تو به ملک رسیده ست
خورشید نگاهمان می‌کند به رویمان لبخند می‌زند
دریا به روی ما آغوش گشوده است
مهمان موج ها و پرستو های عاشق شده‌ایم
من و تو غرق دریای نگاه هم شده‌ایم
#حانیه_رمضان

قطره اشکی

قطره اشکی غلتید
چه کسی می دانست
به کجا خواهد رفت؟
به کجا خواهد ریخت؟
به کدام رود ملال؟
از کدام خاطره خواهد گذشت؟
در مسیرش آیا
هست دستی که
کشد، دستمالی؟
و کند جادویی؟
شوری را شیرین
اشک ها را لبخند
به همین زیبایی!
کاش می شد این اشک
بشود شربت شیرینِ خنک
و گوارا بکند جانم را
به همین شیرینی!
کاش می شد این اشک
بشود، چون ای کاش
و محالی بشود بر دل غم دیده ی ما
به همین آسانی!

#فاطمه_دهقان